Over Stefan Vreugdenburg..
Ik ben Stefan Vreugdenburg (1963) en maak de Mutsdas Podcast.
In een ver verleden ben ik ooit aan een studie Journalistiek begonnen die ik overigens niet heb afgemaakt. Hoofdzakelijk werkzaam in de horeca, kruiste menig levensverhaal mijn pad. Op een stil moment aan iemand aan de bar vragen waar hij of zij vandaan komt, is daar vaak een simpele manier voor. Daarin kwam ik er achter: hoe eerlijk én meer je zelf verteld, des te meer krijg je terug. Jarenlang ben ik ondernemer in de horeca geweest en met mijn laatste kunstje heb ik veel waardering genoten in binnen- en buitenland. Ondernemen werd mijn passie en zonder risico’s geen succes. Het bleken teveel risico’s, waardoor ik ongeveer 6 jaar geleden zakelijk onderuit ging en failliet werd verklaard.
Mijn fascinatie voor levensverhalen is echter nooit meer weggegaan. Met mijn hond Toeter loop ik drie uur per dag en zeker toen ik de podcast ontdekte. Voor een ieder toegankelijk en daarnaast relatief eenvoudig te maken. Nunc aut Nunquam (nu of nooit) én op zoek naar een “haakje’ om levensverhalen te kunnen optekenen kwam ik bij mijn diensttijd uit.
Naarmate de jaren vorderen, blijkt dat die tijd voor mij levensvormend is geweest. In 1983 hebben wij niet onder vuur gelegen en zijn niet op uitzending geweest maar desalniettemin voel ik een warme band met mijn maten uit die tijd zonder ze nu echt te kennen of elkaar vaker te zien dan één keer in de vijf jaar bij de reünie van het Korps Commandotroepen. De Mutsdas Podcast was geboren. Hoe verloopt het leven van iemand. Hoe heeft hij de in Roosendaal opgedane ervaringen toe kunnen passen in zijn leven, zowel in zijn werk als privé?
Na verloop van tijd heb ik me niet beperkt tot mijn lichtingsgenoten maar ben ik op zoek gegaan naar verhalen van een ieder die commando gebrevetteerd is. Wat elke keer opvalt is dat kerels het heerlijk vinden over die tijd te praten en dat er vaak paralellen te trekken zijn met ervaringen van toen en gebeurtenissen in hun verdere leven. Binnen de Mutsdas Podcast is het “haakje” de tijd bij het KCT maar draait het uiteindelijk om de weerspiegeling daarvan op het vervolg.
Klik hieronder op de play-knop voor mijn levensverhaal.